Realisme: Max Havelaar

Dit is een paar pagina's met de interpretatie van Max Havelaar. Ik raad jullie aan om dit eerst te lezen voordat jullie met Max Havelaar beginnen. Het roman heeft een ingewikkelde vertelstructuur die ik hier een beetje probeer weer te geven: Ik-verteller in de eerste 4 hoodfstukken is Batavus Droogstoppel. Daarna put vanaf hoofdstuk 5 - 9, 11 - 16 en 18 - 20 Ernest Stern uit Sjaalmans pak, terwijl Frits op de taal past en Marie overschrijft (de kinderen van Droogstoppel). Binnen de vertelling van Stern (er-vorm) komen wij in hoofdstuk 17 tot een zelfstandige verhaal van Saïdjah en Adinda, en tegen het einde van hoofdstuk 20 neemt Multatuli zelf zijn pen op om zijn roman van een "nawoord" te voorzien. 

Dit schrijf ik hier zodat jullie je in de tekst beter kunnen oriënteren. De interpretatie van Vaessens zou dit ook moeten verhelpen.

Als opdracht verwacht ik van jullie 600 woorden van interpretatie van de roman waarin jullie de volgende vragen beantwoorden: Welke kenmerken van een realistische roman heeft Max Havelaar en wat is er experimenteel aan? Hoe breekt de roman met de realistische conventies? Wat leren wij van de roman over de kracht van literatuur? Wat kan literatuur allemaal doen en waar zien wij dat? (Wees specifiek en citeer waar mogelijk.)